When art meets Geocaching

Wanneer een kunstenaar Geocaching ontdekt

Auteur: Brent Pulmans

e manier waarop de Amerikaanse kunstenaar Brad Troemel zijn werken tentoonstelt is… excentriek. Hij heeft ze niet in een galerij hangen, neen, hij heeft onze hobby volledig naar zijn hand gezet om zijn kunstwerken veilig te, hoe zeg je het, verbergen?

Kunstenaar Brad Troemel is zoals vele minder bekende artiesten: hij had het moeilijk om zowel de huur van zijn appartement als zijn studio te betalen, maar beide plekken waren essentieel voor hem. Zijn studio voor het maken en opbergen van zijn werken en zijn appartement om te leven en te slapen uiteraard. Om de eindjes toch maar aan elkaar te kunnen knopen was Troemel genoodzaakt zijn appartement of studio op regelmatige basis te verhuren aan anderen.

Een tijdje geleden was hij het echt beu, er moest iets veranderen, want voortdurend verhuizen van zijn appartement naar zijn studio of net andersom begon hem echt te irriteren. Toen kwam Troemel op een geniaal idee: waarom zijn kunst niet verbergen zoals je zou doen met een Geocache? Hoe wist hij in ieder geval al. Vorige zomer was hij namelijk op bezoek geweest bij zijn grootouders die in de Amerikaanse staat Illinois wonen. Tijdens zijn verblijf bij hen had Troemel de Geocaching app gedownload en was hij op pad gegaan. Het was toen dat hij zijn geweldige ingeving kreeg.

“Stel je voor dat Geocachings gebruik van GPS technologie, zijn manier van verbergen en het gebruik van open ruimte aangewend konden worden om passief dingen op te bergen in plaats van actief op zoek te gaan naar schatten.” Dat schreef Brad Troemel over zijn concept dat hij ‘freecaching’ noemde. “Ruimte, zo blijkt, is overal.”

Wanneer hij terug thuis kwam in New York ging hij meteen aan de slag. Hij verpakte ieder kunstwerk dubbel-vacuüm voordat hij ze verborg in boomstammen, struiken, onder de grond of vlakbij paaltjes. Het klinkt misschien riskant om kunst te verstoppen zoals Geocaches, maar Troemel was ervan overtuigd dat ze daar in die condities veiliger zouden zijn dan in een kluis of opberghok.

Natuur en ontdekking zijn steeds terugkerende thema’s in Troemels werk. In het verleden creëerde hij bijvoorbeeld papier dat zaadjes van wilde bloemen bevatte alsook sculpturale aluminium afgietsels van inactieve zwarte mierenheuvels.

In zijn atelier genaamd ‘Tomorrow’ hangen nu grote houten blokken die Rubik’s cubes voorstellen die nog niet opgelost zijn. Eén zijde van zo’n kubus is telkens in een kleur geschilderd, een andere zijde is bedrukt met een authenticiteitscertificaat en een derde zijde toont een foto van een verstopt kunstwerk, vergezeld van zijn coördinaten. Maar die coördinaten zijn enkel zichtbaar wanneer alle blokken naar dezelfde kant georiënteerd zijn. Het is zo dat die derde zijde bijna altijd weg gericht is van de toeschouwers, enkel de koper van het stuk krijgt de coördinaten in handen en kan zo het werk gaan zoeken en mee naar huis nemen. De huidige tentoonstelling in Tomorrow loopt nog tot 8 januari 2017.

Twee kunstwerken werden niet te koop aangeboden, daarvan gaf Brad Troemel meteen de coords vrij zodat eender wie eens een echt kunstwerk gratis en voor niets in huis kon halen.

De zoektocht naar kunst

De eersten die de uitdaging aangingen waren Al Bedell en haar vriend Forest. Nadat ze de coördinaten ingegeven hadden in Google Maps bleek de eigenlijke zoektocht veel moeilijker dan ze aanvankelijk hadden verwacht. "We waren aan de noordwestzijde van het park, vlakbij Strawberry Fields, waar één van de stukken verborgen zat tussen een aantal uitstekende rotsen", vertelde Bedell aan journalisten van The Creators Project. "Ik ben zelfs van een klif gevallen in de naam van Geocaching voor Brads kunst." Bedell moest namelijk over de rand van de klif reiken om het kunstwerk te bereiken, dat zat verborgen in een rotsspleet. Bij haar val bezeerde ze zich aan haar knie. Het andere kunstwerk zat niet ver daar vandaan tussen twee rotsen geklemd vertelde ze nog.

Al Bedell zei dat de ervaring een beetje aanvoelde zoals Pokémon Go spelen, maar dan realistischer. (Denk er aan dat ze zelf geen Geocacher is en dus moeilijk de connectie kan leggen met onze hobby.) Gelukkig hield ze niets over aan haar val buiten wat schaafwonden en blauwe plekken rond haar knie.

Moraal van het verhaal? Je weet nooit wat je zal tegenkomen, misschien vind je ooit wel een echt kunstwerk...

Wil je graag meer weten over de kunstgalerij van Brad Troemel? Kijk dan zeker eens op de website van Tomorrow Gallery!

Naar: “This Artist 'Geocached' His Works in Central Park for Others to Find” - seeker.com en “You Have to Geocache Central Park to Find This Art” - thecreatorsproject.vice.com

Dit artikel is ook gedeeltelijk terug te vinden in Geonews (editie december 2016). Ga naar ons archief om het te bekijken.

Geonews is op zoek naar journalisten! Kruip je graag in de pen of ben je altijd geboeid door wat anderen om je heen doen? Zit je graag bovenop alles en vind je het fijn anderen te laten weten wat er zoal leeft rondom hen? Twijfel dan niet en neem contact met ons op via ons mailadres [email protected]

Brad Troemel’s “Freecaching” proces: kunst bewaren en verkopen vanuit Central Park. © Tomorrow Gallery

Brad Troemel verstopt zijn kunst © Tomorrow Gallery